Το μάθημα διερευνά τις πολύπλευρες σχέσεις της Αιγύπτου με το Αιγαίο, την Κύπρο και τη Συροπαλαιστίνη κατά την Τρίτη Ενδιάμεση και την Σαϊτική περίοδο (περ. 1070/1069-525 π.Χ.). Με βάση τις γραπτές πηγές και τις αρχαιολογικές μαρτυρίες εξετάζονται αρχικά οι πολιτικές κοινωνικές, και πολιτισμικές εξελίξεις στο εσωτερικό της χώρας του Νείλου, οι θρησκευτικές μεταρρυθμίσεις και οι κύριες μορφές αιγυπτιακής τέχνης. Παράλληλα, ανιχνεύονται οι πολιτικές και διπλωματικές επαφές της Αιγύπτου με τις προαναφερθείσες περιοχές και η εγκατάσταση ξένων εμπόρων και μισθοφόρων στο Δέλτα του Νείλου (Έλληνες, Κάρες, Φοίνικες, Κύπριοι). Το μάθημα εστιάζει στη μελέτη της παρουσίας αιγυπτιακών και αιγυπτιαζόντων τεχνέργων (σκαραβαίων, ειδωλίων, αγαλματιδίων, αγγείων) σε λατρευτικά και ταφικά σύνολα της Συροπαλαιστίνης, της Κύπρου και του Αιγαίου και της συνεπακόλουθης διάχυσης, πρόσληψης και προσαρμογής αιγυπτιακών μοτίβων, θρησκευτικών ιδεών και συμβόλων σε διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα. Επιπλέον, διερευνάται η σχέση των αιγυπτιακών και αιγυπτιαζόντων τεχνέργων με τη διάδοση των ανατολικών και ανατολιζόντων αντικειμένων στις περιοχές αυτές. Τέλος, αναλύονται οι αιγυπτιακές επιρροές στη φοινικική και κυπριακή τέχνη, αλλά κυρίως στην ελληνική μνημειακή αρχιτεκτονική, στην πλαστική, στην αγγειογραφία και στη μικροτεχνία της αρχαϊκής περιόδου.