Στις 9 και 10 Ιουνίου 2017 στην αίθουσα Πολυμέσων του ΙΑΚΑ, διοργανώνεται ημερίδα με θέμα Η μακρά δεκαετία του ΄50: σχόλιο σε μία εικόνα.
Η «μακρά δεκαετία» του 1950 αρχίζει με τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και, συμβολικά, τελειώνει το 1961 με την ανέγερση του τείχους του Βερολίνου. Για τους περισσότερους είναι μια περίοδος στην οποία η ερειπωμένη από τον πόλεμο Ευρώπη μπαίνει στη φάση αρχικά της ανασυγκρότησης και στη συνέχεια της ανάπτυξης και της ευημερίας. Ωστόσο, στην πραγματικότητα είναι μια εποχή αντιφατικών εξελίξεων, διαρκών ανακατατάξεων και δυναμικών αναμετρήσεων. Η μεταπολεμική τάξη πραγμάτων αποσταθεροποιείται από τους πολέμους στην Ελλάδα και την Κορέα. Οι αντιαποικιακοί αγώνες στην Ινδοκίνα, την Αλγερία, τη Μαλαισία, την Κύπρο και αλλού κλονίζουν τις άλλοτε κραταιές ευρωπαϊκές αυτοκρατορίες. Τα καθεστώτα στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού δοκιμάζονται καθώς μεταβαίνουν στη μετά-σταλινική εποχή. Ο κοινωνικός και ιδεολογικός συντηρητισμός αντιμετωπίζει τα πρώτα σπέρματα νεολαιίστικης αμφισβήτησης. Η τεχνολογία και η μαζική κατανάλωση διαδίδονται αλλάζοντας την καθημερινή ζωή και την αντίληψη του εαυτού.
Πώς μπορούμε να επισκεφτούμε ξανά τη «μακρά δεκαετία» του 1950, μέσα από τις εικόνες της; Όσοι ασχολούνται με την μεταπολεμική εποχή έχουν στη διάθεση τους μια πληθώρα οπτικού υλικού και συνεπώς αντιμετωπίζουν την πρόκληση να μελετήσουν και από μιαν άλλη σκοπιά τις αλλαγές που συμβαίνουν στην κοινωνία καθώς αυτή μαζικά εισέρχεται στην εποχή του οπτικού πολιτισμού. Η φωτογραφία, ο κινηματογράφος, η τηλεόραση αλλά και η διάδοση της εικόνας στον τύπο αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα και τον εαυτό τους. Οι ιστορικοί γνωρίζουν πολύ καλά να αναλύουν τα γραπτά κατάλοιπα του παρελθόντος, ωστόσο χρειάζονται νέα εργαλεία και κατηγορίες για την ανάλυση των εικόνων. Με ποιους τρόπους μπορούμε να μελετήσουμε τα οπτικά τεκμήρια του παρελθόντος, τι ερωτήματα μπορούμε να θέσουμε όταν στα χέρια μας κρατάμε όχι ένα έγγραφο αλλά μια εικόνα;
18.30-20.30 Πρώτη Συνεδρία: Τέχνη και Πολιτική
Καλωσόρισμα
Άννα Ματθαίου: Σύντομο σχόλιο για ένα χαμογελαστό πρόσωπο των φίφτις.
Γιάννης Παπαθεοδώρου: «Η διώρυγα και η νουβέλα». Ιστορίες σε διασταύρωση μέσα σε έναν κόσμο που αλλάζει. (κρίση του Σουέζ, 1956).
Κώστας Χατζηκυριάκου: Ποιος είναι ο Μανώλης Αναγνωστάκης;
9.30-11.00 Δεύτερη Συνεδρία: Ο πόλεμος που δεν τελειώνει
Πολυμέρης Βόγλης: Πολιτική και πολιτικές του φόβου στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1950.
Ελένη Μπεζέ: Μαθαίνοντας εβραϊκά στη φυλακή: το σημειωματάριο του Μίλτου Γαρίδη.
Ρίκα Μπενβενίστε: «Para que non te olbides de mozotros. Lake Eleanor California 1954»: Άσκηση ιστορικής βιογραφίας.
11.00-11.30 Διάλειμμα
11.30-13.00 Τρίτη Συνεδρία: Παλαιές και νέες απειλές
Έφη Αβδελά: Τι να πει κανείς για μία εικόνα; Άσκηση πολυσημίας.
Δήμητρα Λαμπροπούλου: Αναπαριστώντας την καταστροφή: θεομηνία και κρατική πρόνοια σε ταινίες Επικαίρων για τους σεισμούς του 1954.
Μήτσος Μπιλάλης: Κωδικές Μηχανές: (Ξανα)σχεδιάζοντας την κυριαρχία στην αυγή του μεταπολεμικού κόσμου.
13.00 Συμπεράσματα-Συζήτηση