Ο Στάθης Παυλόπουλος είναι ιστορικός (Δρ. Νεότερης Ιστορίας Πάντειο Πανεπιστήμιο), και εντεταλμένος διδάσκων Ψηφιακών Ανθρωπιστικών Επιστημών στο Τμήμα Ιστορίας / Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζουν στις Ψηφιακές Ανθρωπιστικές Επιστήμες (ΨΑΕ), την ιστορία των ιδεών, την κοινωνική και πολιτισμική ιστορία. Είναι Συντονιστής Προγραμματισμού κι Επιστημονικών Δράσεων στα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ), ενώ έχει διατελέσει συνεργαζόμενος ερευνητής στο Κέντρο Έρευνας Νεότερης Ιστορίας (ΚΕΝΙ) του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας – Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έχει εργαστεί σε ερευνητικά προγράμματα πανεπιστημίων και ερευνητικών φορέων (ενδ. ΕΚΠΑ, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Πανεπιστήμιο Κρήτης και Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών / Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, ΑΣΚΙ). Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, λεξικά και συλλογικούς τόμους και έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια. Είναι μέλος της Εταιρείας Μελέτης Νέου Ελληνισμού (ΕΜΝΕ-Μνήμων).
Πως επηρεάζονται η ιστορική επιστήμη και η ιστορική έρευνα από την τεχνολογική και την ψηφιακή συνθήκη; Μπορούμε να μιλάμε για ένα περιβάλλον ψηφιακής μετάβασης και αλλαγής παραδείγματος; Πως αποκρυσταλλώνονται επιστημολογικά αυτές οι μεταβολές; H παρουσίαση, εστιάζοντας στην ελληνική περίπτωση, θα επιχειρήσει να απαντήσει στα παραπάνω κεντρικά ερωτήματα, μέσα από μια ιστορική αναδρομή στην ερευνητική εμπειρία των τελευταίων 40 χρόνων. Από την εποχή της πρώτης επαφής των υπολογιστικών τεχνολογιών και μεθόδων με την ιστορική έρευνα και τα αρχεία, έως το σημερινό πολυτροπικό και πολυμεσικό, ψηφιακό περιβάλλον, θα εστιάσει σε ορόσημα, μεθοδολογίες, πρωτοβουλίες και διανοητικά περιβάλλοντα που συνέβαλαν σε αυτούς τους ερευνητικούς μετασχηματισμούς.